Silvia van Bronckhorst zorgde dertig jaar voor haar man en kwam nauwelijks buiten. Tussen vier muren raakte zichzelf en haar wortels kwijt. ‘Ik sprak soms Nederlandse mensen, maar die hebben mijn wortels niet. Ik wist niet hoe ik eraan moest komen.’

Na het overlijden van haar man, volgde ze een acteercursus, ze schreef zich in bij een castingbureau en meldde zich aan bij de EigenWijzen. Silvia: ‘Het heeft me losser gemaakt. Als ik een rolletje had, kreeg ik er niets voor. De laatste tijd willen ze voor me betalen.’

Dolly Hitipeuw: ‘Ik vond het mooi om te zien dat Sylvia haar Indische ‘roots’ ontdekte. Ik had een zak vol met batikdoekjes, die heb ik allemaal aan haar gegeven.’

Koffers vol levenservaring werden omgevormd tot tien verhalen die raken en een theatervoorstelling vol diversiteit, wijsheid, energie, eigenheid en kracht.

‘Het ontdekken, laten horen en zien van je eigenheid en dat gebruiken om je eigen verhaal te vertellen, is een krachtige vorm van emancipatie. Het leert vrouwen hoe ze zichzelf kunnen zijn en hoe ze zich staande kunnen houden in hun omgeving, in de stad en ten opzichte van anderen.’ Yinske Silva

Yayanti van der Meer kwam omdat ze verbinding zocht met zichzelf en met anderen. ‘Dat is goed gelukt.’